ING’s klimaatrapport 2023: urgentie in woorden niet in daden

Gelukkig voor ING is er weer meer gevlogen in 2022. Door vollere en langere vluchten haalde ING haar klimaatdoel voor financieringen in de luchtvaartsector dit jaar zelfs bijna. Dit is het gevolg van hoe ING haar klimaatdoelen meet, niet met een absoluut reductiedoel, maar met een intensiteitsdoel. Hoe efficiënter er gevlogen wordt hoe beter. Niet hoe minder. Dit valt op te maken uit het meest recente klimaatrapport van ING. Wel publiceert ING een reductiedoel voor een groter deel van haar gas en olie waardeketen (mid-en downstream) en geeft ING iets meer openheid over haar gesprekken met zakelijke klanten. Verder zien we weinig verbeteringen en blijft het klimaatschoentje wringen op dezelfde plekken als in 2022.

In maart 2023 bleek uit onderzoek van de Eerlijke Geldwijzer dat de klimaatactieplannen van de 10 grootste financiële instellingen van Nederland van onvoldoende kwaliteit zijn. Ook ING schoot tekort, van het niet hebben van een absoluut reductiedoel; geen commitment aan 1,5 graad voor investeringen van ING; het beperkt meten en doelen stellen; geen einde aan uitbreiding van nieuwe olie-en gasvelden tot geen duidelijke acties naar zakelijke klanten toe.

Geen overkoepelend reductiedoel
ING heeft nog steeds géén portfolio overkoepelend absoluut reductiedoel. Met hun huidige intensiteitsdoelen kan de absolute CO2 uitstoot van ING gewoon blijven stijgen, terwijl ze claimen ‘’on track’’ te zijn. Dit wordt het best geïllustreerd aan de hand van de luchtvaartsector. Die was ‘’off track’’ tijdens de coronapandemie want toen werd er minder gevlogen. Minder mensen per vlucht is minder efficiënt en leidt tot meer verbruik per passagier. Dat dit wel goed was voor het klimaat -want minder CO2 uitstoot- wordt niet meegeteld in dit ING efficiëntie-denken. Dat ook gezaghebbende internationale coalities van de financiële sector zoals de Glasgow financial alliance for net-zero (GFANZ)aanbevelen naast intensiteitsdoelen ook absolute reductiedoelen te formuleren, negeert ING nog steeds.

Beperkt meten
Daarnaast meet ING maar een beperkt deel van de uitstoot van haar portefeuille. Zo meet ING nog steeds niet de zogenaamde scope 3 van klanten (het gebruik van de producten). Dit terwijl dit zeker voor de olie en gassector de grootste bron is van CO2 uitstoot. ING heeft zich wel in april 2023 aangesloten bij PCAF (partnership for carbon accounting financials). De methodologie van PCAF schrijft voor om scope 3 mee te tellen voor ten minste de olie en gassector en de mijnbouwsector. Ook meet ING nog steeds niet de uitstoot van het vermogensbeheer voor klanten en ook niet hun dienstverlening in underwriting van uitgifte voor aandelen en obligaties. Zie hierover ook de ophef die ontstond in een recent onderzoek van o.a follow the money dat berekende dat ING sinds 2016 assisteerde bij meer dan honderd obligaties voor fossiele bedrijven, ter waarde van ruim 83 miljard euro.

Fossiele brandstoffen
ING houdt nog steeds vol dat fossiele bedrijven financieren noodzakelijk is voor de samenleving, en blijft dit dus doen. Ze financieren geen specifieke nieuwe fossiele projecten meer, maar projectfinanciering is maar een beperkt deel van de financiering van fossiele bedrijven. Het overgrote deel gebeurt via algemene bedrijfsleningen en uitgifte van obligaties en dat financiert en faciliteert ING zonder enig probleem en ook voor nieuwe fossiele projecten. Dit ondanks de waarschuwing van het hoofd van de VN, António Guterres, ‘"Investeren in nieuwe infrastructuur voor fossiele brandstoffen is morele en economische waanzin.’’

Positieve veranderingen
ING publiceert, in tegenstelling tot 2022, wel een reductiedoel voor mid- en downstream olie en gas. Dit is ook een intensiteitsdoel en garandeert dus geen absolute reductie van CO2 uitstoot. Daarnaast wordt scope 3 niet meegeteld, noch de uitstoot van methaan.

Waar ING in 2022 nog totaal geen openheid gaf over hoe het haar doelen wil bereiken, geeft ING in 2023 wel aan dat ze met nieuwe grote klanten het onderwerp klimaat bespreekt en hiervoor duidelijke doelen stelt. Alleen geeft ING geen openbaarheid over deze doelen en hoe ambitieus die zijn. Ook weten we niet of ING consequenties verbindt aan het niet naleven of behalen van deze doelen. Het kan dus gewoon blijven bij koffie drinken.

Politiek beleid

ING kijkt ook naar wat er moet gebeuren in het politieke speelveld. Zo doet ING specifieke beleidsvoorstellen inclusief het uitfaseren van fossiele subsidies door de overheid. Naast dit positieve punt van uitfaseren van subsidies, gaan deze adviezen vooral over het ‘efficiënter’ maken van een sector zoals met CSS. Bij CCS wordt de CO2 afgevangen en vervolgens via een pijpleiding in lege gasvelden opgeslagen. Het probleem is dat dit soort ‘’efficiëntie’’ en ‘’nieuwe technologie’’ oplossingen niet uitgaan van wat echt nodig is: het radicaal afbouwen van fossiele brandstoffen.

Conclusie en aanbevelingen

In woorden erkent ING dat er urgente actie nodig is, maar in daden blijft ING achter. We roepen ING dan ook op om onze aanbevelingen voor een goed klimaattransitieplan ter harte te nemen in haar volgend klimaatrapport:

- Committeer duidelijk aan een 1.5C scenario, ook voor investeringen
- Tel de uitstoot van het gebruik van producten mee in het meten van je CO2 voetafdruk (scope 3)
- Tel de fossiele underwriting-activiteiten mee in het meten van je CO2 voetafdruk
- Heb een uitfaseringsplan voor de hele olie-en gas-sector
- Formuleer een absoluut reductiedoel voor de hele financieringsportefeuille
- Formuleer tussendoelen voor 2025
- Communiceer hoe je zakelijke klanten aanspreekt op hun klimaatambities met tijdlijn, concrete doelen en escalatiemogelijkheden bij niet naleving